Ζ ώντας την ελληνική φιλοξενία. Είμαι εδώ και μερικές ημέρες σε παραθαλάσσιο μέρος για διακοπές. Έχω απευθυνθεί με "καλημέρα", σε διάφορους Έλληνες και ξένους που συναντώ είτε στην θάλασσα είτε στα μαγαζιά.
Οι Έλληνες απαντούν, όταν απαντούν (πράγμα σπάνιο, με εξαίρεση τους ντόπιους), το πολύ με ένα μικρό νεύμα, τίποτα παραπάνω, χωρίς λεκτική απόκριση. Με τους ξένους καλοχαιρετιόμαστε, λες και γνωριζόμαστε από παλιά.
Ευτυχώς που είναι και αυτοί εδώ και μπορώ να θυμάμαι τον Ξένιο Δία, τη διαλεκτική, την προφορική επικοινωνία, και όλες αυτές τις όμορφες πλευρές του πολιτισμού μας..ΥΓ Πρόκειται για στατιστική διάρκειας πέντε ημερών.
Θα συνεχίσω λίγο ακόμα να χαιρετώ, ύστερα μάλλον θα βυθιστώ και εγώ, κρατώντας στο ένα χέρι ένα σιγαρέττο και στο άλλο το λουρί ενός σκύλου (όπως οι περισσότεροι), στο νέο αυτό, αναδυόμενο πολιτισμό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου